تاریخچه ماساژ، چیستی، منشأ و سرچشمه کهن ماساژ

از زمان های بسیار کهن، بشر برای درمان دردها و ناتوانی های خود از روش های مختلف استفاده می کرده است. با ورود بشر به عصر زندگی گروهی و اجتماعی، انسان ها متوجه درمان دردها و ناهنجاری های هم نوعان خود شدند و برای این کار از دو روش متمایز استفاده می کردند. یکی خوراندن دارو و دیگری استفاده از روشهای درمانی با کمک دست یا ابزار مختلف.

استفاده از دست و فشار روی نقاط مختلف بدن از زمانهای بسیار دور در شرق رایج بوده است و ردپای آن را می توان در طب سنتی امروز نیز مشاهده کرد .هدف از انجام این گونه اعمال تسکین درد بیمار بدون استفاده از دارو و با کمک دست ها بود .ماساژور می تواند یک تکنیسین باشد یا یک درمانگر.

یک تکنیسین اجازه دارد، ماساژ را به عنوان یک مهارت دستی انجام دهد اما یک درمانگر علاوه بر اجازه استفاده از تکنیکهای دستی، پیرامون آناتومی، فیزیولوژی، پاتولوژی و روانشناسی انسان نیز آگاهی دارد و این آگاهی را هنگام تمرین و کاربرد ماساژ به کار می بندد.

تصویری که عموم مردم از ماساژ دارند و بارها در مجلات و مقالات تکرار شده، این است که ماساژ را تکنیکی عارفانه می دانند ومعتقدند که ماساژ از طرق شهود و قدرت درونی به مرحله زندگی و حرفه ای می رسد. ممکن است تصور شود که درمانگرهای مجرب به طور شهودی کار می کنند اما در واقع آنها آنچه را که از پیش آموخته اند، به کار می برند.

در ماساژ درمانی ، تکنیک های ماساژ به طور شهودی کسب نمی شوند، بلکه مهارتهای آن اصول و توجیه علمی دارد و با تمرین، مطالعه و تجربه، دقیق تر می شود.

مقاله پیشنهادی : درمان میگرن

ماساژ چیست؟

تعریف های زیادی از ماساژ صورت گرفته که به چند مورد اشاره میشود:

شیوه های علمی برای درمان بعضی ازبیماری ها است که با دستکاری خارجی بافتهای نرم بدن انجام میپذیرد و گونه های مختلفی ازتکنیکهای ماساژ وجود دارد؛

• دستکاری علمی بافتهای نرم بدن برای درمان؛
• حرکات دقیق دستها روی سطح بدن زنده باهدفهای درمانی؛
• مانور دستهای درمانگر روی پوست بیمار و روی بافت های زیرجلدی که ممکن است به طور ایستا یا حرکتی باشد و از حیث شدت فشار اعمال شده متغیر است؛

منشأ و سرچشمه ماساژ

بر اساس اسناد تاریخی، ماساژ، قدیمی ترین شکل درمان جسمی است که بشر به آن دست یافته است. حرکات ضربه ای و مالشی بافت احتمالًا تکامل حرکات غریزی است که در دیگر پستانداران مشاهده میشود. تماس، ضربه و مالش پوست بخش جدانشدنی زندگی ماست. ما با این اعمال احساس و هیجانات خود را به دیگری انتقال می دهیم وبا او ارتباط برقرار میکنیم و این تماس ومالش پوست به تدریج رسمیت یافته و به شکل ماساژ درآمده تا بدن را به حالت استراحت وآرامش درآورد.

به تدریج با تکامل پزشکی ، ماساژ به گروه روشهای درمانی وارد شده است.

واژه ماساژ از ریشه عربی مس گرفته شده که به معنی فشار آرام است. بسیاری از تمدنهای باستان همچون چین، هند، عربستان، یونان ،ایتالیا و مصر سیستم پیشرفته ماساژ خاص خودرا به وجود آوردند. منابع بیشماری از این فرهنگ ها در دست است که نشان می دهد آنها ماساژ را برای هدفهای مختلف پزشکی به کار می بردند .

ماساژ درمانی در غرب

مُبَلِغ ماساژ درمانی در غرب فرانسویان بودند .آنان پس از بازگشت از چین در ابتدای سده نوزدهم، کونگفو تائوتسه را ( که نوشته های پزشکی چینی است و به 2700 سال پیش از میلادبرمی گردد) به فرانسه بردند. از وقتی ماساژ با سیستم پزشکی در هم آمیخت، رواج بیشتری یافت .

در سالهای اخیر، ترجمه های تازه از ماساژ درچین به دست آمده است. در ایالات متحده آمریکا ،نخستین بار پزشک جوانی به نام استیل به علت از دست دادن سه فرزند خود به درمانی غیردارویی روی آورد و روی بیماران خود اقدام به درمان دستی کرد و نتایج مطلوبی به دست آورد. پس از او یکی از شاگردانش با ساده کردن روشهای او مکتب کارپوپراکتیک را به وجودآورد.

در ابتدای سده نوزدهم در اروپا، نخستین بار پروفسور پرهنریک لینگ در سوئد روش ماساژ سوئدی را ابداع و مؤسسه ماساژ رادر استکهلم تأسیس کرد در کشور انگلستان فردی به نام سیریاکس روشهای مختلف دستورزی را به کار برد و کاریوپراکتیک را گسترش بخشید.

درفرانسه، دکتر ماژنه، با مطالعه روشهای مختلف انگلیسی و آمریکایی و روشهای شرق و شمال آفریقا و تجارب شخصی خود مکتب مانیپولاسیون را ابداع و تکمیل کرد که آکادمی فرانسه ودانشکده پزشکی پاریس در سال 1971 آن را تأییدکرد و اکنون این رشته در دانشگاه های این کشورتدریس میشود و فارغ التحصیلان آن در نقاط مختلف دنیا مشغول به کارند. به خاطر پیچیدگی اندامهای ا نسان، از رویکردهای متفاوتی برای درمان درد و اختلالات عملکردی استفاده میشود.

برخی از این رویکردها عبارتند از:

طب سنتی غرب

این دیدگاه از روشهای درمانی متفاوتی همچون درمان دارویی و جراحی بهره می گیرد. یکی از مشکلات طب سنتی برای درمان اختلالات عضلانی این بود که هیچ یک از آنها به طور اختصاصی روی عضله کار نمیکرد. بیماری که در بافتهای نرم خود احساس درد میکرد یا زمانی که این بافتها به درستی عمل خود را انجام نمیداد، به متخصصان پزشکی (مانند عصب شناسان، جراحان یا ارتوپدها و روماتولوژیستها) مراجعه می کرد وبر اساس نوع بیماری خود، یا داروها را مصرف می کرد یا به جراحی های باز تن می داد

استخوان شناسان

متخصصانی که بر روی استخوان ها و مفاصل و دستکاری آنها کار میکنند

کاریوپراکتورها

متخصصانی که بر روی درمان مفاصل به ویژه ستون مهره ها تمرکز دارند و معتقدند که وجود ناهنجاری ها به دلیل قرار نگرفتن درست مهره ها است و این عامل بر روی ریشه اعصاب تغذیه کننده عضوها تأثیر می گذارد.

فیزیکالتراپ ها

متخصصانی که از تمرینات جسمانی و حرکتی برای درمان مفاصل و عضلات استفاده می کند. با وجودی که فیزیکالتراپ ها امروزه از بسیاری از پیشرفتهای تکنولوژی مانند آب درمانی ، اولتراسوند و تحریکات الکتریکی عضلات بهره میگیرند. اما تمرین و حرکت را بیشتر ترجیح میدهند. آنان همچنان روی وضعیت های حاد نظیر بازتوانی پس از عمل جراحی، صدمات یا ناهنجاری های مادرزادی تمرکز دارند.